Vrijdag 14 september etappe van Sainte-Marie de Campan naar Mailloc (Aucun) gesponsord door Medora Sympathisanten, de col du Tourmalet werd gesponsord door Jos van Wesemael.
Mistig en koud begin met een prachtige zonnige col en weer een mistige afdaling.
Een prachtige heldere sterrennacht. De Melkweg is goed zichtbaar. Dat beloofd veel goeds voor de beklimming van de Tourmalet. Maar helaas is het ochtends weer bewolkt en zijn de bergen in nevelen gehuld.
De etappe is niet erg lang, dus we starten niet zo vroeg als anders; in de hoop dat het verder open trekt. Dat blijkt te gebeuren na de eerste 4 km van de klim. We hebben dan nog 1100 meter te klimmen in 12 km. Pittig dus. Maar het zicht wordt prachtig. We klimmen boven de wolken en fietsen in een zonnetje met zicht op de nevelen in de dalen. Zo hebben we de klim nog niet gehad.
We gaan naar het dak van onze ronde: 2115 meter met een gemiddeld stijgingspercentage van 9% in de laatste 12 km. Toch gaat het vlotjes. Vier weken fietsen geeft ervaring (met krachtverdeling) en opbouw van kracht.
Boven is er koffie; dat is er niet vaak op zo’n top. Smaakt heel goed.
Aan de andere zijde van de berg is een groep van meer dan 100 landgenoten bezig met sponsorbeklimmingen tbv kinderen met energiestofwisselingsziekten (ride4kids). We maken in de afdaling een filmpje van de mensen die zich naar boven worstelen. Vanaf de top zien we dat we na enige tijd weer in de wolken terecht gaan komen. Dat gebeurt dan ook. En dan is het bibbers koud! Laatste stukje naar Argeles-Gazost doortrekken om het weer warm te krijgen. Daarna welverdiende paella in Argeles. Ook vandaag weer veel vee onderweg. Van schapenkuddes die traditioneel eind september(de verticale transhumans) uit de bergen naar beneden komen (en de Chef d’equippe blokkeren!); via steile-wand-koeien tot lama’s die de Andes en de Pyreneeën hebben verward.